کوه میمک در استان ایلام
استان ایلام در منطقه‌ی غربی ایران واقع شده و یکی از استان‌های مرزی ما به شمار می‌آید. این استان با وسعتی بیش از بیست هزار کیلومتر مربع دارای طولانی‌ترین مرز با کشور عراق است. استان ایلام یکی از استان‌های نیمه مرطوب و نیمه کوهستانی ایران است که بخش وسیعی از آن توسط رشته‌کوه‌های مرتفع پوشیده شده و عظمت و جلوه‌ی خاصی به آن بخشیده است.
یکی از ارتفاعات مهم استان ایلام کوه «مِیمَک» نام دارد. کوه میمک در بخش غربی استان ایلام واقع شده و از این منطقه تا خاک عراق پوشیده شده از دشتی وسیع است. کوه میمک دارای پانزده کیلومتر طول و هشت کیلومتر عرض بوده و در دامنه‌هایی از این کوهستان که رو به عراق قرار دارند، روستاهای نی خزر، هلاله و انجیرگ واقع شده‌اند. از ارتفاعات مهم کوهستان میمک می‌توان به بانی تلخاب، گرکنی و فصیل، نطقه‌ییال میمک، تپه‌ی شهدا و شیار نی خزر اشاره کرد. ارتفاعات سه‌تپه، گلم زرد، قلالم و پاسگاه‌های هلاله و کاسه کاف از دیگر نقاط این منطقه هستند.
بر اساس قرارداد ۱۹۷۵ بینحکومت ایران و عراق قرار بر این بود که بخشی از منطقه‌ی میمک و ارتفاعات آن (به همراه زین‌الکش و سیف ابوعبیده) به دولت عراق واگذار شود، اما در عمل به دلیل ناتمام ماندن عملیات میله‌گذاری مرزی بین طرفینقرارداد در سال ۱۳۵۶، مرز تا حد زیادی نامشخص باقی ماند. عراق این سه منطقه را در فاصله‌ی دو هفته تا آغاز هجوم سراسری زمینی به درون خاک ایران و در فاصله شانزدهم تا ۳۰ شهریور ۱۳۵۹ تصرف کرد.میمکیکی از ارتفاعات بسیار مهم و راهبردی مرزی ایران با عراق است و اولین منطقه از خاک ایران بود که پیش از آغاز رسمی جنگ ایران و عراق از سوی ارتش بعث عراق اشغال شد. ارتش عراق از فرصت عدم حضور نیروهای ایران در پاسگاه‌های مرزی «هلاله» و «نی خضر» استفاده کرد و در اولین تک نظامی خود ارتفاعات میمک را به تصرف درآورد. در مراسم جشن پیروزی که روی این ارتفاعات برگزار شد، شخص صدام حسین حضور یافت و بلندی‌های میمک را «سیف سعد» نامید.«سیف سعد» به معنای «شمشیر پیروزی» از دیدگاه صدام، به شمشیر سعد بن ابی‌وقاص اشاره داشت.منطقه‌ی میمک اولین بار اواخر شهریور سال ۱۳۵۹ مورد هجوم عراق قرار گرفت و ۱۹ دی ۵۹ توسط نیروهای مسلح و عشایر ایرانی از ایل خزل که میمک را متعلق به خود می‌دانستند از اشغال عراق درآمد.
کوه میمک در کنار زیبایی‌ها و شگفتی‌های طبیعی و دیدنی خود، یکی از مناطقی است که خون‌های پاک زیادی در راه حفظ و نگهداری از آن ریخته شده است. این کوه تماشایی در کنار طبیعت زیبا و آرامش بخش خود، یادآور رشادت‌های جوانان وطن در راه حفظ تمامیت ارضی کشور است که این روزها یاد و خاطره‌شان دستاویز سوءاستفاده از جانب کسانی است که کمترین شباهتی به آن انسان‌های آزاده ندارند.
